Bu sefer kendimle değil, hayatımla ilgili kararlar aldım. Sanırım takıldığım ve beni beklentide tutan nokta hep buymuş. Kendimi çok fazla kurcaladım. Bu süreçte değerli farkındalıklar kazansam ve bu farkındalıklar somut dünyamda da yapıcı rol (nihayet) oynamaya başlasa da, beni belli bir noktadan sonra bunaltmaya başladı. Sanırım insanın inandığı değer, yargı ve hayallerin değişmesi biraz çatırtılı bir süreç. Yine de şimdi, kendimi normal hissediyorum. Hafif serin bir sonbahar akşamında bir insan kendini nasıl hissederse öyle. Sıradan.
Sanırım sıradan akışlar birbirlerinin ardına eklendiğinde aslında bir noktaya çıkıyorsun ve süreç böyle işliyor. Kendimi hiçbir şey için şartlandırmamaya karar verdim. Karar değil aslında bu. Karar dediğimiz şey daha maddeler halinde olan, yapılacaklar listesi, atılacak adımlar gibi bir şeydir. Onlar da var ama dediğim gibi, kendi içimdeki motivasyonu kırmamak için bir şeyleri gerçekleştirmeden buraya yazmak istemedim. Yine de, kendim için adımlar atmak güzel. Böyle olduğunda ilerleyeceğime ve uzaktan izlediğim yıldızlarıma ulaşacağıma dair inancım artıyor. Çünkü aslında ulaşılacak bir yer yok. Sadece adımlar var. İyi niyetli de olsa, bana iyi geleceğine inandığım saplantılı tüm inançlarımı bırakıyorum. Çünkü ben onlar olmadan da yeterliyim.
Ben yeterliyim. Sonunda bunu kabul ediyorum. Yeterli olmak için başka biri veya ''kendim'' olmama gerek yok. Yeterli olmak için birisine ya da bir şeye ihtiyacım yok. Ben yeterliyim ve bu yeterli halimle attığım her adımda yanımda bana iyi gelen kişilerin ve şeylerin olmasına karar verdim. Çünkü ben bunu hak ediyorum. Hep bunu hak ediyordum, bu nedenle bu yani. :)
Sanırım bu, bana hizmet etmeyen her şeye veda yazımdı. Bunu somut olarak görmek için bir yazıya ihtiyacım vardı. Nihayet bunu yapabildiğim için mutluyum.
Artık biraz rahatlamak, cesurca hayal kurmak ve planlı adım atmak zamanı.
Bunu unuttuğum her an buraya uğrayacağım.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Yazın bana o kadar iyi geldi ki. Bende kendimi yetersiz hisseden biriydim. Yazını okuduktan sonra bir şeyler yapmaya karar verdim. Çok teşekkür ediyorum <3
YanıtlaSilBu yorumu gördüğüme gerçekten çok sevindim. Yazdığım bir yazının onu okuyan birilerine pozitif etkide bulunması beni mutlu eder :)
SilMERHABA,
YanıtlaSilÖncelikle inşallah konu dışı bir yorum yapmıyorum; özellikle dikkat ediyorum konu dışına çıkmamaya. Ben de bazen sıkılıyor, yorgun hissediyorum; kendimi çok sorguluyorum ve hayatımda “neden” diye sorduğum birçok şey oluyor. Yazınızı okumak bana gerçekten çok iyi hissettirdi, iyi geldi. Önceki yazınızda kardeşinizle ilgili problemlerinizden bahsetmiştiniz; ben de benzer bir sıkıntı yaşadım. Bir şeyi sormak yerine doğrudan engel attı ve bu da gözümden düşmesine sebep oldu.
Beni Arada arayıp geliyor, evimize uğruyor ve sanki hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyor. Defalarca, yaptığının kötü olduğunu ve kırıldığımı dile getirdim ama bencil olduğu için dikkate almıyor. Yine de sadece “merhaba, merhaba” diyerek devam ediyor.
Merhaba :) İnsanın kendini sorgulaması gerekli bir durum. Ancak bir noktadan sonra artık bu ''neden'' ve türevi soruların ötesine geçmek gerekli. Çünkü sorular da, cevaplar da sınırlıdır ve bir noktada biter. :) Dahasını düşünmek, insanın kendini oyalaması oluyor artık diye düşünüyor ve kendi hayatımda bunu deneyimliyorum. Bir de olaylar aslında çok boyutlu yaşanır. Bazı durumlarda bizim etkimiz fazladır bu doğru ancak her şey bizim elimizde değildir.
SilHer ailedeki ilişki dinamiği farklıdır. Kardeşinizle aranızın bozuk olmasına ben de üzüldüm. Eğer toparlanabilecek bir durumdaysa umarım ikinize de iyi gelecek bir gelişme yaşanır. Benim kardeşimle olan sorunum ikimizle de ilgili değil. İşin komik diyebileceğim tarafı, o da benimle aynı şeyleri hissediyor. Ancak o, benim gibi sorgulamaz. Değil benim hislerimi, kendi hislerini bile sorgulamaz ve daha pasif tepkiler verir. Bunu daha evvel de yaptı. Benim gibi iletişim odaklı biri için bu sinir bozucu tahmin edersiniz ki. :)
Alttan almamama da sinirlendi o. Ancak ben son raddeye gelene kadar gemileri yakmam. Gemi yakmaktan kastımsa, iletişimi koparmak. Son dakikaya kadar bile aralık kapı bıraktım ama oralı olmadı. Saygısızlığa göz yummam. Onun nelere sinirlendiğini o kadar net biliyorum ki... Ama herkes yerini bilmeli. Bana saygı duymalı. Saygı duymuyorsa hayatımda olmamalı. Kardeşim bile olsa. Ancak şunu da eklemeliyim... Bizim ilişkimiz görünürde düzelir. Belki bir sonraki görüşmemizde hiçbir şey yok gibi davranır o. Bizde durumlar böyledir. Benim açık açık konuşma girişimlerimin üstüne toprak atılır. :) Kurşunu içeride bırakıp dikmek gibi. Buna ben de göz yumarım sanırım. Ama kardeşimle derin bağ kurabileceğimizi düşünmüyorum. Yine de o daha çok genç. Hatta çocuk. Ona kızmıyorum. Hatta belki benim ''ablalık'' yapmam gerekir. :) Ama ben sıkıldım. Bana kim el uzatacak? Neden hep ben alttan almalı, birilerini sineye çekmeliyim? Sadece kavga olsa tamam derdim. Hatta kötü söz söylese ona bile tamam derdim. O benim canımı yakmak için konuştu. Bildiği halde, ona defalarca anlattığım, bana el uzatsın diye beklediğim yerden bana sinsice laflarını söyledi. Hayatında umarım o mutlu olur da, benim gibi olmaz.
Siz de en başta kendinize saygı duymalısınız. Kardeşinizle ilişkinize dair laf söylemek bana düşmez. Kimseye düşmez ama naçizane önerim, en başta kendinize saygı duyun.
😊 Yorumun için çok teşekkür ederim, o kadar içten yazmışsın ki, okuyunca içim ısındı. Kardeşimle olan durum gerçekten çok yordu beni özellikle “hiçbir şey olmamış gibi” davranması ve kırgınlığımı umursamaması… “Kurşunu içeride bırakıp dikmek” benzetmen tam yerine oturmuş, gerçekten aynen bunu yaşıyorum 😇
SilSenin de dediğin gibi, saygı her şeyin temeli. Saygı yoksa, ilişki ne kadar yakın olursa olsun bir noktada insanı tüketiyor. “Neden” sorularıyla kendimi oyalamaktan da yoruldum, artık bir noktada ötesine geçmek gerekiyor. Senin kardeşinle durumun da çok tanıdık; o pasif tepkiler ve iletişimsizlik gerçekten sinir bozucu.
Ama en önemlisi kendine saygı duymak sanırım. Ben de artık kendi huzuruma daha çok odaklanmak istiyorum. Umarım senin de kardeşinle ilişkin bir gün daha iyi bir yere gelir. Paylaşımın beni gerçekten rahatlattı, tekrar teşekkürler 😊
Ne demek, rica ederim ve aslında ben teşekkür ederim yorumunuz için :)
SilO zaman buradaki anahtar kelimeler: yeterliyim ve bunu hak ediyorum. Belki de gün içinde bunları ara sıra tekrarlamak lazım.
YanıtlaSilEvet güzel etkileri olabilir ama içselleştirmek de lazım :)
Sil