 |
| Yazar: Stefan Zweig, Çevirmen: Regaip Minareci, Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları |
Kitap XV. Louis Dönemi'nde geçiyor. Fransız sarayında sözü geçen Madame de Prie isimli aristokrat bir kadın, gözden düşmesi sonucunda Normandiya'ya sürülüyor. Kırsalda köylü insanlarla geçirdiği bu yeni yaşam ilk zamanlar ona çekici geliyor. Ancak bu kendini oyalama hali fazla uzun sürmüyor ve Madame de Prie Paris'teki göz önündeki yaşamını özlüyor. Bu özlem hissiyle birlikte kendini yalnız ve çaresiz hissederek yataklara düşüyor. Yeni hayatında da onu oyalayacak yeni eğlenceler üretmeye çalışıyor ama insanlar tarafından unutulduğunu düşünmek bile onu çileden çıkarıyor. Bunun için de kendine yeni bir plan hazırlıyor. Artık hayattaki tek amacı bu son oyununu kusursuzca oynamak oluyor. Kitap boyunca da ana karakterin yaşadıklarını ve içinde bulunduğu duruma verdiği tepkileri okuyoruz.
Stefan Zweig, karakterlerinin iç dünyasını yansıtma konusunda çok başarılı bulduğum bir yazar. Bu kitabında da karakterin duygusal çalkantılarını tüm netliğiyle okuruna yansıtabilmişti. Kitap çok kısa bir kitap olmasına karşın, her bir sayfasında ana karakterin içinde bulunduğu sıkıntılı ve değişken ruh halini tüm yoğunluğuyla hissettim. Kitabı benim gözümde asıl ilgi çekici kılan durum ise, kitabın konusunun gerçek yaşama dayanması oldu.
Kitapta, aslında tüm hayatı boyunca kendi dahil herkese yalan söylemiş bir kadının elinden ün, mevki, entrika, kaos, eğlence vb. gibi varlığını tanımladığı şeyler alındığında büyük bir boşluğa düşmesini ve o boşluktaki çırpınmalarını okuyorduk. Yaşamı boyunca taktığı maske çatladıktan sonra bile o maskeyi yüzünde tutmak için tüm yaşamını ortaya koyduğu bir uğraş içine girmişti.
Genelde yalnızlığın insana iyi gelen bir durum olduğuna yönelik anlatımlara rastlıyorum. Bu kitaptaysa tam tersiydi. Karakter kendini o denli yalnız hissediyordu ki, bu yalnızlığı gidermek için her şeyi yapabilecek kadar gözü dönmüştü. Yalnızlığın insana tanıdığı boş alanı doldurabilecek içsel güce sahip olunamadığında, bu his insanı tıpkı kara delikler gibi dipsiz ve bilinmez bir boşluğa mı sürüklüyordu?
Kitap, yazardan okuduğum kitaplar içinde çok başarılı bulduğum kitaplardan biri oldu.
(09.12.21)
Not: Bu kitap yorumu yazısı reklam değildir, kitap önerisidir.
.jpg)
.jpg)
Yazarın bu kitabı okumadıklarım arasında. Kütüphanede varsa bir sonraki listeme ekleyeyim.
YanıtlaSilYazarın tarzını seviyorsanız bence bir şans verin. Karakterin psikolojisi bu kitapta çok ön plandaydı. Aslında en çok da bu durumu sevmiştim.
SilÇok sevdiğim kitaplardan biridir:)
YanıtlaSilBenim için kitap değil ama yazar en sevdiklerimden. Kitap da etkileyici gerçekten.
Silİlginç, bu kitabı atlamışım ben.. Storytell' de var mı bakayım, yoksa edineyim. Teşekkürler.
YanıtlaSilYazarın bazı kitapları popülerlik nedeniyle çok parlatılırken, bazı iyi kitapları sadece yazarın kitaplarını okuyanlarca okunuyor gibi geliyor bana. Size yazarın bu kitap gibi psikolojik tahlillerin çok iyi olduğunu düşündüğüm birkaç kitabını daha önereyim hatta. Amok Koşucusu, Korku, Mecburiyet. Zaten yazar karakterin psikolojisini genel olarak okura iyi veriyor da, ben görece pek öne çıkmasalar da bu kitaplarını da çok beğenmiştim. Okumadıysanız ek olarak önerilerim olsunlar diyeyim. Bulursanız da iyi dinlemeler veya okumalar.
SilAmok Koşucusu' nu okudum ve çok beğenmiştim. Haklısın satış politikaları okuyucuya göre çok farklı. Diğerlerine de bakayım.
SilTeşekkürler.
Rica ederim
Silzweig kurgu dışı kitaplarının daha iyi olduğunu düşünüyorum :)
YanıtlaSilOnlardan hiç okumadım, okuyayım :)
SilMerak uyandırıcı görünüyor. Herkesin yalnızlıktan anladığı farklı oluyor tabii. :)
YanıtlaSilYalnızlığı isteyen çoğu kişi bence tek başınalığı kastediyor. İnsanlar yalnızlığı kaldırabilecek varlıklar değiller bence. Ama bir de bu kitaptaki gibi hayatını başkalarının onayına göre yaşayan insanlar var. Onlar tek başına kalmaya bile katlanamazlar. Bir de her nedense edebiyatta vs yalnızlık güzellemesi çok yapılır. Bu konudan çok ekmek çıkar :)
Sil